Trzydziestostronicowy białoruski dokument ukazał się w sieci anonimowo. Jednak już wiemy, kto jest jego autorem. Portal Oko PRESS komentuje: „Pęknięcie w strukturach siłowych reżimu Łukaszenki jest faktem. Za pośrednictwem inicjatywy BYPOL informacji zaczęli dostarczać sami siłowicy pragnący odejścia Łukaszenki. O tym, co dzieje się wewnątrz systemu mówi założyciel BYPOL-u Andrej Astapowicz”.

Dostęp do raportu wraz z fotografiami [uwaga: drastyczne obrazy]

Dokument przygotowany przez służby BYPOL
Przekład z języka rosyjskiego dla Kultury Enter przygotował Marek S. Zadura

Raport przygotowany przez służby BYPOL: jaka broń została wykorzystana w celu rozpędzania pokojowych protestów na Białorusi. Uwaga: dokument zawiera szokujące ilustracje ran oraz wykorzystywanej broni.
BYPOL to organizacja białoruskich mundurowych, którzy zerwali z reżimem, aktywnie prowadzą prace śledcze skierowane na ujawnienie i pokazania światu przestępstw reżimu Łukaszenki.

Sfałszowanie w dniu 9 sierpnia 2020 roku wyborów prezydenckich w Białorusi spowodowało falę masowych protestów na terenie całego kraju, które trwają nadal. Funkcjonariusze organów ścigania, łamiąc art. 29 ustawy Nr 263-3 z 17 lipca 2007 roku „O organach spraw wewnętrznych Republiki Białoruś”, w sposób niezgodny z prawem posługują się bronią podczas rozpędzania pokojowych demonstracji.
Cytat z ustawy:
Funkcjonariusz organów spraw wewnętrznych ma prawo użyć broni, to jest oddać z niej strzał (strzały) do osób:
– będących sprawcami ataku na funkcjonariusza organów spraw wewnętrznych i (lub) innego obywatela, o ile ich życie lub zdrowie jest zagrożone;
– będących sprawcami ataku w grupie, bądź z użyciem broni, materiałów wybuchowych lub zapalających, jak również innych niebezpiecznych i podobnie działających narzędzi, a także z wykorzystaniem środków transportu, maszyn i tym podobnych urządzeń na mieszkania bądź inny legalny majątek obywateli, na lokale bądź inne obiekty osób prawnych, na wojskowe lub cywilne zespoły organów spraw wewnętrznych, a także na osoby lub obiekty przez te organy ochraniane;
– będących sprawcami bezpośredniego działania, zmierzającego do odebrania funkcjonariuszowi organów spraw wewnętrznych: broni, amunicji do niej, innego sprzętu i wyposażenia wojskowego bądź wyposażenia specjalnego przeznaczenia;
– biorących lub przetrzymujących zakładników;
– które podczas wykonywania czynności związanych z ich zatrzymaniem, określonych w ust. 2-5 tego paragrafu, próbują zbiec i w celu uniknięcia zatrzymania używają (grożą użyciem) broni, materiałów wybuchowych lub innych urządzeń o podobnym charakterze, bądź też innych przedmiotów, stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia funkcjonariusza organów spraw wewnętrznych lub innych obywateli;
– uciekających z aresztu bądź konwoju;
– nie podporządkowujących się zgodnemu z prawem wezwaniu funkcjonariusza organów spraw wewnętrznych do natychmiastowego oddania (odrzucenia) broni, materiałów wybuchowych lub innych urządzeń o podobnym charakterze, bądź też innych przedmiotów, stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia funkcjonariusza organów spraw wewnętrznych lub innych obywateli.

Podejmowanie przez osobę działań, których zgodnie z prawem zakazał jej funkcjonariusz organów spraw wewnętrznych, takich jak próba zbliżenia się do funkcjonariusza organów spraw wewnętrznych bliżej niż na określoną odległość, wyjmowanie czegokolwiek z odzieży lub bagażu podręcznego lub jakiekolwiek inne działania, które funkcjonariusz organów spraw wewnętrznych może zinterpretować jako próbę użycia przemocy, zagrożenie życia lub zdrowia swojego lub innych obywateli, daje funkcjonariuszowi organów spraw wewnętrznych prawo do użycia broni zgodnie z tą ustawą.

Funkcjonariusz organów spraw wewnętrznych ma prawo posługiwania się bronią, w tym bronią palną, i używania broni palnej także w innych przypadkach ustalonych przez Prezydenta Republiki Białoruś.

Funkcjonariusz organów spraw wewnętrznych ma prawo odbezpieczyć broń, jeśli uzna, że w danych okolicznościach nie jest wykluczona możliwość posłużenia się nią lub jej użycia.

Zabrania się posługiwania się bronią i jej używania:
– w tłumie, jeśli mogą ucierpieć osoby postronne;
– w kierunku składów (magazynów) substancji łatwopalnych, wybuchowych i silnie toksycznych, a także środków transportu przewożących takie substancje;
– wobec kobiet, osób z widoczną niepełnosprawnością, nieletnich, gdy ich wiek jest oczywisty lub znany, za wyjątkiem przypadków, gdy takie osoby dopuszczają się zbrojnego lub grupowego ataku, lub innych działań zagrażających życiu lub zdrowiu obywateli.

W wyniku bezprawnego użycia broni do placówek służby zdrowia zaczęli trafiać obywatele z obrażeniami o różnym stopniu ciężkości. Tylko w Mińsku w okresie od 9 do 22 sierpnia 2020 roku udzielono pomocy medycznej 1141 osobom z różnymi urazami, w tym 64 z pochodzącymi od wybuchu pocisków, min lub granatów i 45 z postrzałami z broni palnej.

Fotografie przedstawiające obrażenia poszkodowanych obywateli.

Diagnoza:
Rana prawego uda powstała w wyniku wybuchu: złamanie na wysokości jednej trzeciej prawej kości udowej powstałe w wyniku postrzału z broni palnej, rozległy ubytek tkanki miękkiej mięśnia czworogłowego prawego uda.
Fotografia przysłana na pocztę BYPOL.

Diagnoza:
Rana lewej stopy powstała w wyniku wybuchu: otwarte wieloodłamkowe złamanie lewej kości piętowej z przemieszczeniem fragmentów, ubytek kości i tkanki miękkiej. Pęknięcie kości skokowej lewej stopy bez przemieszczenia odłamków, oparzenia obu nóg 1 lub 2 stopnia, rany tłuczone prawej nogi, otarcia.
Fotografia przysłana na pocztę BYPOL.

Diagnoza:
Uraz wielonarządowy: uszkodzone klatka piersiowa, brzuch, kręgosłup, kończyny. Ślepa, penetrująca rana z lewej strony klatki piersiowej (pochodząca od kuli z broni palnej) wraz z uszkodzeniem lewego płuca. Krwiak opłucnej z odmą po lewej stronie. Zasinienia lewego płuca. Ślepa rana pleców pochodząca od kuli z broni palnej. Złamanie wyrostka kolczystego L1 kręgosłupa w wyniku postrzału z broni palnej. Uraz zamknięty jamy brzusznej. Siniak, otarcie z przodu z lewej strony brzucha. Liczne siniaki, otarcia lewej kończyny dolnej.
Fotografia przysłana na pocztę BYPOL.

Diagnoza:
Uraz wielonarządowy: uszkodzone brzuch i kończyny. Ślepa, penetrująca rana brzucha pochodząca od kuli z broni palnej wraz z uszkodzeniem jelita czczego i sieci większej otrzewnej. Ślepa rana tkanek miękkich goleni lewej dolnej kończyny pochodząca od strzału z broni palnej.
Fotografia przysłana na pocztę BYPOL.

Diagnoza:
Rana szarpana lewego przedramienia powstała w wyniku postrzału z broni palnej.
Fotografię przekazał poszkodowany M.
1.2.3.
Te trzy fotografie zostały przysłane na pocztę BYPOL. Już podczas pierwszych dni protestów obywatele zaczęli zamieszczać w Internecie fotografie odnalezionych przez nich pozostałości po amunicji. By ustalić ich pochodzenie, wykorzystaliśmy „Nomenklaturę broni służbowej”, którą dysponuje Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Posiada ono następujące wzory broni i amunicji, które mogły spowodować powyższe uszkodzenie ciała.

Ręczny granatnik powtarzalny GM-94 kalibru 43 mm produkcji rosyjskiej.

Ręczny granatnik powtarzalny GM-94 został zaprojektowany w tulskim KBP na początku lat dziewięćdziesiątych. Wykorzystywany przede wszystkim do wsparcia ogniowego bojowych pododdziałów piechoty w warunkach walki na bliskich odległościach, szczególnie w mieście, a także podczas prowadzenia milicyjnych operacji specjalnych; przeznaczony do rażenia siły żywej w obszarach zurbanizowanych, w piwnicach, w obiektach ufortyfikowanych, w terenie pagórkowatym i górskim, niszczenia lekko opancerzonego sprzętu wojskowego, stawiania zasłon dymnych i wzniecania ognisk pożarów.
Strefa rażenia siły żywej przeciwnika w wyniku wybuchu ładunku termobarycznego (fala uderzeniowa, wysoka temperatura) ma promień do 3 metrów, a minimalna (dosłownie!) bezpieczna odległość strzału to tylko 5 metrów.

MSW posiada do niego następujące rodzaje amunicji:
– granat chemiczny ze środkiem drażniącym WGM.93.200 kalibru 43 mm, przeznaczony do niepowodującej śmierci neutralizacji uczestników masowych zamieszek lub przestępców obłokiem, w którym stężenie środka drażniącego przekracza próg ludzkiej wytrzymałości.
Minimalny dystans bezpiecznego strzału to 10 m. Nie wolno stosować go w miejscach wycieku gazu, przechowywania materiałów wybuchowych oraz substancji i materiałów łatwopalnych; nie wolno strzelać nim celując bezpośrednio w ludzi;

– granat błyskowo-hukowy WGM.93.400 kalibru 43 mm „Termit” przeznaczony do neutralizacji przestępców światłem i dźwiękiem o bardzo dużym natężeniu powodującym dezorientację zmysłów. Nie wolno strzelać nim celując bezpośrednio w ludzi ani stosować go w miejscach wycieku gazu, przechowywania materiałów wybuchowych oraz substancji i materiałów łatwopalnych;

– granat niepenetracyjny WGM.93.600 kalibru 43 mm przeznaczony do zapobiegania nielegalnym działaniom i rozpraszania nielegalnych zgromadzeń poprzez fizyczną neutralizację osób wskutek trafienia ich elastycznym pociskiem.

Ręczny granatnik RG-6 kalibru 40 mm produkcji rosyjskiej.

Granatnik RG-6 został zaprojektowany w tulskim CKIB SOO (Centralne Biuro Konstrukcyjne Broni Myśliwskiej i Sportowej) w 1993, w celu uzbrojenia wojsk walczących w Czeczenii.

MSW posiada do niego następujące rodzaje amunicji:
– granat ze środkiem drażniącym kasetowy „BK-R” kalibru 40 mm, przeznaczony do podrażniania substancją czynną organizmów uczestników masowych zamieszek, wykorzystywany także podczas operacji specjalnych.
Można używać go tylko w terenie otwartym. Nie wolno stosować go w miejscach wycieku gazu, przechowywania materiałów wybuchowych oraz substancji i materiałów łatwopalnych.
Jednolufowa strzelba bojowa Fabarm Brescia kalibru 12 mm produkcji włoskiej.
(na zdjęciu jeden z możliwych wariantów)

Gładkolufowy samopowtarzalny karabin „Sajga-12K” („Taktika 1–6) kalibru 12 mm produkcji rosyjskiej.

Strzelba pulp-action Mossberg 590 А1 kalibru 12 mm producji amerykańskiej.

Jednolufowa strzelba [powtarzalna „pulp action”! MZ] Mossberg kalibru 12 mm
(na zdjęciu jeden z możliwych wariantów)

Jednolufowa strzelba [powtarzalna „pulp action”! MZ] Maverick kalibru 12 mm

MSW posiada do w/w strzelb następujące rodzaje amunicji:
– nabój 12 x 70 mm z pociskiem gumowym, produkcji rosyjskiej firmy ZAO „Techkrim”
– nabój 12 x 70 mm z dwoma okrągłymi pociskami gumowymi, produkcji rosyjskiej firmy ZAO „Techkrim”
– nabój 12 x 70 mm z dwoma okrągłymi pociskami gumowymi „Barier” AZOT, produkcji rosyjskiej firmy AZOT
– nabój 12 x 70 mm z okrągłym śrucinami gumowymi produkcji rosyjskiej firmy ZAO „Techkrim”
« AZOT »
– nabój ślepy (hukowy) 12 x 70 mm produkcji rosyjskiej firmy ZAO „Techkrim”
« AZOT »
– nabój 12 x 70 mm ostrzegawczy ślepy ONS 2000 produkcji polskiej firmy Fam-Pionki

Karabinek automatyczny Kałasznikowa, kalibru 7,62 modernizowany ze składaną kolbą.

Karabinek automatyczny Kałasznikowa, kalibru 5,45 trzecia modernizacja.

MSW posiada do w/w strzelb następujące rodzaje amunicji:
– nabój pośredni ślepy (hukowy) 7,62 х 39 mm
– nabój hukowy z imitacją pocisku, 5,45 mm

Pistolet bezlufowy PB-4-2 „Osa” na amunicję 18,5 х 55 mm produkcji rosyjskiej.
MSW posiada do w/w strzelb następujące rodzaje amunicji:
–nabój obezwładniający 18,5 х 55 mm
–nabój błyskowo-hukowy 18,5 х 55 mm
–nabój obezwładniający 18,5 х 60T mm Podobny, tylko dłuższa łuska.
–nabój błyskowo-hukowy 18,5 x 60C3 mm Podobny, tylko dłuższa łuska.

Na uzbrojeniu MSW znajdują się także granaty rosyjskiej, ukraińskiej i czeskiej produkcji.

Ręczny granat chemiczny ze środkiem drażniącym – „Czeremucha-6 (M)” produkcji rosyjskiej.
Przeznaczony do stawiania w otwartym terenie lub w pomieszczeniach obłoku powodującego podrażnienie organizmu ludzkiego, używany podczas prowadzenia operacji przez siły specjalne. Granat ma formę plastikowego rurowego pojemnika o masie 80-90 g, długości 88 mm i średnicy 34 mm, zamkniętego z obu stron zakręcanymi okrągłymi pokrywami, różniącymi się między sobą średnicą. W korpusie granatu znajduje się ładunek chloroacetofenonu i zapalnik.

Ręczny granat chemiczny ze środkiem drażniącym „Drejf” i „Drejf-2”, produkcji rosyjskiej.
Przeznaczony do wyrzutu ręcznego, natychmiast na otwartej przestrzeni tworzy obłok drażniącej substancji – gazu CN (Chloroacetofenon C 6 H 5 COCH 2 C)”. Porażenie ludzi następuje wskutek podrażnienia dróg oddechowych już po 30-120 sekundach działania, które trwa od 5 do 30 minut (kaszel, ból gardła, wydzielanie śluzu przez nos), wywołania łzawienia, ostrego bólu i zaburzeń ostrości widzenia. Kontakt ze skórą może powodować powstawanie pęcherzy. Mało skuteczny wobec osób pod wpływem alkoholu lub narkotyków. Stosować tylko w otwartym terenie. Rzucać należy tak, by miejsce upadku granatu znajdowało się w odległości co najmniej 0,6 m od najbliższej osoby.

Ręczny granat chemiczny ze środkiem drażniącym o zwiększonej mocy działania i bezpieczeństwie RGR „Rulet-WW” produkcji rosyjskiej.
Przeznaczony do tłumienia psychicznej woli działania przestępców lub siły żywej przeciwnika, używany podczas operacji specjalnych i przy tłumieniu masowych zamieszek. Konstrukcja granatu zapewnia, że wiruje on podczas stawiania obłoku substancji drażniącej (CS), co zapobiega możliwości jego odrzucenia.

Ręczny granat błyskowo-hukowy „Zarja-2” i „Zarja-3” i ręczny wieloelementowy granat błyskowo-hukowy „Fakeł” produkcji rosyjskiej.
Przeznaczony do czasowego tłumienia psychicznej odporności przestępców poprzez raptowne wytworzenie dźwięku o natężeniu do 172 dB (dźwięk powyżej 172 dB może powodować krwotok, a 190 dB i więcej – perforację błony bębenkowej) i błysku o energii do 60 mln kJ. Używane podczas prowadzenia operacji specjalnych w celu schwytania przestępców, tłumienia masowych zamieszek, do celów sygnalizacyjnych. Granaty należy rzucać (stosować) tak, by odległość od ich miejsca upadku do najbliższego człowieka nie była mniejsza niż 2,5 m.

Ręczne granaty kasetowe: błyskowo-hukowy RGK–60S3 i kombinowany RGK-60KD produkcji rosyjskiej firmy FNPC „NII Prikładnoj chimii”

S3 – przeznaczony do rażenia dźwiękiem i światłem przestępców, wykorzystywany podczas przeprowadzania operacji specjalnych i tłumienia masowych zamieszek
KD – przeznaczony do rażenia dźwiękiem i światłem, a dodatkowo substancją drażniącą przestępców, wykorzystywany podczas tłumienia masowych zamieszek i przeprowadzania operacji specjalnych.

Granat ręczny ze środkiem drażniącym GPP produkcji rosyjskiej.
To granat typu świeca dymna, przeznaczony do tłumienia psychicznej odporności przestępców lub siły żywej przeciwnika, używany podczas prowadzenia operacji specjalnych i podczas tłumienia masowych protestów

Ręczny chemiczny granat kalibru 60 mm RGA-60Wz
Przeznaczony do natychmiastowego wytwarzania obłoku drażniącej substancji, używany podczas prowadzenia operacji specjalnych i podczas tłumienia masowych protestów

Ręczny granat dymny RGD_M produkcji firmy AO FNPC „NII Prikładnoj chimii”
Przeznaczony do natychmiastowego wytwarzania całkowicie nieprzezroczystej zasłony dymnej, zapewniającej możliwość bezpiecznego przemieszczania się na otwartej przestrzeni siłom własnym.

Ręczny granat kombinowanego działania „Wiuszka” produkcji rosyjskiej.
Przeznaczony do rozpraszania i oszołamiania przestępców za pomocą intensywnego światła i dźwięku oraz rażenia niepowodującym uszkodzeń mechanicznych gumowym śrutem. Głowica bojowa jest wyposażona w standardowy zapalnik czasowo uderzeniowy. Korpus granatu wykonano z polietylenu. Rozrzut gumowego śrutu dokonywany jest za pomocą ładunku świetlno-hukowego.

Ręczny gazowy granat „Tieren-6” i ręczny błyskowo-hukowy granat „Tieren-7 M” produkcji ukraińskiej firmy OOO NPP „Ekołog”

Przeznaczone są do tłumienia bezprawnych zachowań pojedynczych osób jak i masowych zamieszek.
Pierwszy wydziela gaz łzawiący, którego działanie wspomagają intensywne błyski i dźwięki, drugi do czasowego tłumienia psychicznej odporności przestępców, przy pomocy impulsów świetlnych i dźwiękowych o wysokiej częstotliwości.

Ręczne błyskowo-hukowe granaty Р-1 i ZV-6 produkcji czeskiej firmy „ZEVETA AMMUNITION”

Wyżej wymieniona broń i amunicja znajduje się na uzbrojeniu różnych pododdziałów MSW.
Trudno jest jednak ustalić, jakimi dokładnie wzorami broni dysponują konkretne z nich.

Można powiedzieć, że z pewnością pododdziały OMONu dysponują:
– strzelbami pulp-action Mossberg 590 А1 kalibru 12 mm,
– gładkolufowymi samopowtarzalnymi karabinami „Sajga-12K” („Taktika 1–6) kalibru 12 mm,
– jednolufowymi strzelbami [powtarzalnymi „pulp action”! MZ] Mossberg kalibru 12 mm,
– nabojami 12 x 70 mm ostrzegawczymi ślepymi ONS 2000,
– nabojami z gumowymi śrucinami 12 x 70 mm,
– nabojami hukowymi 12 x 70 mm.

Wymieniona broń i amunicja pojawia się w dokumentach służbowych, dotyczących rozpędzania akcji protestacyjnych.

Oprócz wymienionych już tutaj wzorów uzbrojenia pododdziały dysponują jeszcze innymi, również specjalnego przeznaczenia.
I tak w pododdziałach: SOBR, jednostki wojskowej 3214 wojsk wewnętrznych MSW, ALFA KGB, Almaz MSW, OSAM służby pogranicznej znajduje się strzelba Benelli M4 Super 90 550 mm, do której pasują następujące naboje:

Nabój STERLING niepenetracyjny z gumowym pociskiem kalibru 12 mm produkcji tureckiej. Skuteczny na dystansie od 15 do 35 metrów, Istnieje ryzyko śmiertelnego zejścia lub zranienia, na dystansie poniżej 10 m.

Nabój 12 x 70 mm z gumowym pociskiem produkcji łotewskiej firmy „D Dupleks”

W pododdziałach GUBOPiK, jednostki wojskowej 3214 wojsk wewnętrznych, CPBT „Almaz”
znajdują się strzelby pulp-action Remington, produkcji amerykańskiej.
(na zdjęciu jeden z możliwych wzorów)

W pododdziałach GUBOPiK znajduje się pistolet do samoobrony MR 353 „Jarygin”

Jednostki specjalne sił zbrojnych uzbrojone są w strzelby pump-action IŻ-81 kalibru 12mm.

Pododdziały specjalne mają na uzbrojeniu pistolety austriacko-niemieckiej firmy SIG SAUER.

Pistolety GLOCK G17 produkcji austriackiej posiadają GUBOPiK, OMON, pododdziały specjalne
„Almaz”, „Alfa”, SOBR,

Do tych pistoletów posiadają one naboje pistoletowe 9 x 19 mm Luger.

W czeskie błyskowo-hukowe granaty i rosyjskie „Zarja” uzbrojony jest SOBR wojsk wewnętrznych, GUBOPiK, wojska specjalne sił zbrojnych.

Według posiadanych przez nas informacji około 90% broni i amunicji białoruskiej milicji dostarczane jest z Rosyjskiej Federacji; dostawy są dostarczane do składu w Mohylewie i tam magazynowane. Niektóre pododdziały specjalne, np. SOBR wojsk wewnętrznych, samodzielnie odbierają transporty na granicy z Rosją i dostarczają je do swoich składów.

Analizując powyższe zdjęcia uzbrojenia można przeprowadzać wywody o domniemanym pochodzeniu pozostałości po amunicji, znalezionej przez obywateli w miejscach siłowego rozpędzania pokojowych demonstracji, jednak może to zrobić tylko ekspert od broni.

Fotografie odnalezionych pozostałości po amunicji i ich prawdopodobne pochodzenie:

Granat WGM.93.200 kalibru 43 mm do ręcznego granatnika powtarzalnego GM-94.

*Nabój niepenetrujący z gumowym pociskiem „Sterling” kalibru 12 mm produkcji tureckiej.

*Ręczny granat błyskowo-hukowy P-1.

*Łuska od ślepego (hukowego) naboju kalibru 7,62 x 39 mm do karabinka automatycznego Kałasznikowa.

Łuska od ślepego naboju pośredniego z imitacją pocisku kalibru 5,45 x 39 mm do karabinka automatycznego Kałasznikowa.

Okrągły gumowy pocisk obezwładniający kalibru 12 mm.

Zawleczka od granatu.

Prawdopodobnie gumowy pocisk z naboju obezwładniającego kalibru 12 mm produkcji łotewskiej.

*Granat niepenetracyjny WGM.93.600 kalibru 43 mm do ręcznego granatnika powtarzalnego GM-94.

*Nabój 12×70 mm z dwoma gumowymi okrągłymi pociskami „Barier” Azot.

*Granat błyskowo-hukowy BGM 93.400 „Termit” do ręcznego granatnika powtarzalnego GM-94.

*Prawdopodobnie granat ręczny błyskowo-hukowy RGK-60S3, albo kombinowany RGK-60KD.

*Nabój hukowy kalibru 12 x 70 mm.

*Nabój pistoletowy 9 х 19 mm LUGER PPU, produkcji serbskiej.

*Ręczny granat kombinowanego działania „Wiuszka” produkcji rosyjskiej.
przełożył Marek. S. Zadura

Kultura Enter
3 kwietnia 2021