Sierpniowy numer miesięcznika zdecydowaliśmy się poświęcić w całości jednemu tematowi: społecznym kolekcjom sztuki współczesnej.

Pod okładkowym hasłem „Siła sztuki” kryje się prezentacja efektów sympozjum, które odbyło się dokładnie rok temu we Lwowskim Pałacu Sztuki. Kuratorzy i krytycy z Polski i Ukrainy obserwujący zmienny układ zależności pomiędzy sztuką współczesną i jej rynkiem obrotu spotkali się wtedy we Lwowie, aby przyjrzeć się paradoksom polskich i ukraińskich modeli kolekcjonowania sztuki.

Punktem odniesienia dla polskiej części konferencji była idea programu „Znaki Czasu”, na bazie której zostały zbudowane regionalne kolekcje sztuki współczesnej w Polsce.  Analiza działalności regionalnych stowarzyszeń tworzących kolekcje sztuki postawiła pytanie, na ile taki model może być uniwersalny i jakie są możliwości jego adaptowania w innych społeczeństwach, systemach politycznych i gospodarkach.

Sympozjum towarzyszyło wystawie dzieł z lubelskiej kolekcji sztuki współczesnej, gromadzonej przez Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Wystawa „Transgresje obrazu” przygotowana przez Marcina Lachowskiego i Zbigniewa Sobczuka pokazała prace 46 twórców, prezentujących ponad 140 dzieł artystycznych różnych gatunków sztuki – obrazów, fotografii, obiektów, instalacji, filmów artystycznych, filmowych zapisów performance, prac multimedialnych oraz działań konceptualnych – również powstałych specjalnie na wystawę, a odnoszących się do spuścizny muzealnej Polski i Ukrainy. [Tutaj – katalog wystawy do pobrania w formacie PDF]

Sierpniowy numer miesięcznika zdecydowaliśmy się poświęcić w całości jednemu tematowi: społecznym kolekcjom sztuki współczesnej.

Pod okładkowym hasłem „Siła sztuki” kryje się prezentacja efektów sympozjum, które odbyło się dokładnie rok temu we Lwowskim Pałacu Sztuki. Kuratorzy i krytycy z Polski i Ukrainy obserwujący zmienny układ zależności pomiędzy sztuką współczesną i jej rynkiem obrotu spotkali się wtedy we Lwowie, aby przyjrzeć się paradoksom polskich i ukraińskich modeli kolekcjonowania sztuki.

Punktem odniesienia dla polskiej części konferencji była idea programu „Znaki Czasu”, na bazie której zostały zbudowane regionalne kolekcje sztuki współczesnej w Polsce.  Analiza działalności regionalnych stowarzyszeń tworzących kolekcje sztuki postawiła pytanie, na ile taki model może być uniwersalny i jakie są możliwości jego adaptowania w innych społeczeństwach, systemach politycznych i gospodarkach.

Sympozjum towarzyszyło wystawie dzieł z lubelskiej kolekcji sztuki współczesnej, gromadzonej przez Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Wystawa „Transgresje obrazu” przygotowana przez Marcina Lachowskiego i Zbigniewa Sobczuka pokazała prace 46 twórców, prezentujących ponad 140 dzieł artystycznych różnych gatunków sztuki – obrazów, fotografii, obiektów, instalacji, filmów artystycznych, filmowych zapisów performance, prac multimedialnych oraz działań konceptualnych – również powstałych specjalnie na wystawę, a odnoszących się do spuścizny muzealnej Polski i Ukrainy. [Tutaj – katalog wystawy do pobrania w formacie PDF]

Sprawców całego zamieszania było wielu: Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warsztaty Kultury w Lublinie, nieistniejąca już niestety Galeria KONT (ACK UMCS) w Lublinie, Lwowski Pałac Sztuki, Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej we Lwowie, Galeria Dzyga we Lwowie, lwowskie Stowarzyszenie Virmenska – 35, Instytut Polski w Kijowie, Konsulat Generalny Rzeczpospolitej Polskiej we Lwowie, polsko-ukraińska Fundacja Trans Kultura, Lwowskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Lwowska Galeria Sztuki. Program sympozjum przygotowali – Bogdan Shumylovych, Zbigniew Sobczuk i Waldemar Tatarczuk.

Efektem konferencji miała być publikacja zbierająca polskie i ukraińskie głosy. Niestety, książka ta nie  ukaże się. Chcemy więc chociażby w ramach otwartej formuły pisma internetowego zachować – i przekazać dalej – głosy i tematy wywołane przez „Siłę Sztuki”.

W jednym z kolejnych numerów opublikujemy wypowiedzi ukraińskich uczestników sympozjum.

Grzegorz  Kondrasiuk